ΠΟΛΥΘΕΪΑ – ΜΟΝΟΘΕΪΣΜΟΣ. ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΙ ΟΧΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ

Του Σταυρου Βασδέκη (www.athriskos.gr)

Το ψεύδος της ανωτερότητας του μονοθεϊσμού έναντι της πολυθεΐας.

Η πολυθεΐα είναι αθεΐα. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Όταν κανείς θεοποιεί το οτιδήποτε της φύσης, δηλαδή την ίδια την φύση στο όλον της, τότε έχει γραμμένο στα παλιά του τα παπούτσια τον οποιοδήποτε θεό, της ιδέας του κάθε ζαλισμένου από τις φοβίες και την άγνοιά του δεισιδαίμονα και φαντασματοπληγμένου ανισόρροπου ανθρωπίνου όντος.
Ο μονοθεϊστής μαστίζεται από οξεία «πνευματική» οκνηρία. Ότι πει ο ιερέας – που τον εκμεταλλεύεται – του μοναδικού και αληθινού θεού.

Την ίδια ακριβώς νοοτροπία έχουν κι όλοι αυτοί που υποστηρίζουν μονοθεϊστικές αρχές αρχαιοελληνικού τύπου. Έχουν κι αυτοί τους αρχιερείς τους και τους υπαρχιερείς τους.
Αυτοί οι ερίφηδες, να ξέρεις, γνωρίζουν την αλήθεια. Είναι μύστες. Μελέτησαν τον Πυθαγόρα, τον Ορφέα, τον Πλωτίνο, τον Πρόκλο και τον Ιάμβλιχο. Αμέ. Αλλά πρόσεξε: αν τους μελετήσεις εσύ, χαμπάρι δεν πρόκειται να πάρεις. Δεν σε κόφτει βρε αδελφέ. Τι να κάνουμε τώρα; Και τι σε πειράζει εσένα, αν τα μάθεις στα έτοιμα, από τους φωτισμένους μύστες μας;

«Εν το παν»! Γάμησέ το, το παν. Μα είναι τόσο πολύ. Είναι άπειρο. Ψάξε το εν. Διότι άμα το βρεις, τότε βρήκες και το παν. Άσε τους μαλάκες τους επιστήμονες να σκαλίζουν αυτό, εκείνο το άλλο, το παράλλο, το επάνω, το κάτω, το εντός και το εκτός. Και μετά το πώς ερωτεύονται τα μέσα με τα έξω, ή τα πάνω με τα κάτω. Και να σπας το τσερβέλο σου με πειράματα, με επαληθεύσεις, με ξαναπειράματα, με συνέδρια, με χίλια δυο οικονομικά έξοδα, με κίνδυνο της ζωής σου! Μωρέ τί μας λές! δεν τρελάθηκα ακόμα.


Ιδού το λαμπρό παράδειγμα. Ο Μέγας Μύστης Νάγος. Ούτε δοκιμαστικό σωλήνα δεν άγγιξε ο άνθρωπος στη ζωή του. Κι όμως γνώριζε τα πάντα. Για την γέννηση του σύμπαντος, για τις δυνάμεις του, για το πεπρωμένο του, για…

Η συνεχεια Εδώ: