ελετε να κρινετε, να κατακρίνετε, να καυτηριάσετε ή απλά να σχολιάσετε τα κακώς κείμενα της θρησκείας και της πολιτικης;

ελετε να πειτε την άποψή σας;

-'Εχετε να μας προτείνετε μια πρωτότυπη είδηση;

Στείλτε ότι θέλετε να δημοσιεύσετε στο radiobacter@gmail.com

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Δούλοι στη γαλέρα των τραπεζών

Πηγή: falsefaith
Έχω συχνά υποστηρίξει μέσα από τα άρθρα μου ότι σημερινή συγκυρία αποτελεί συστημική κρίση του καπιταλισμού, καθώς έχει τις ρίζες της σε μια δομική ανωμαλία του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος. Δυστυχώς, ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει επηρεαστεί από την προπαγάνδα των ισχυρών και κυνηγά φαντάσματα αναζητώντας υπεύθυνους για την κρίση, παραβλέποντας τον ουσιαστικότερο υπαίτιο: τις τράπεζες. Στο σημερινό κείμενο θα προσπαθήσω να παρουσιάσω όσο το δυνατόν αντικειμενικότερα την κατάσταση, με απλά λόγια και χειροπιαστά στοιχεία. Για λόγους ευκολίας χωρίζω το άρθρο στη μέση, απαντώντας σε δυο δημοφιλείς μύθους που διαδίδουν μεθοδικά τα παπαγαλάκια της οικονομικής ελίτ.

1ος μύθος: «Ξοδεύουμε πολλά σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές»
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου οικονομικών, κατά το οκτάμηνο Ιανουάριος – Αύγουστος 2011 οι συνολικές κρατικές δαπάνες ανέρχονταν στα 97 δις ευρώ. Από αυτά, 43,7 δις χρησιμοποιήθηκαν για την πληρωμή χρεολυσίων και 12,7 δις για την πληρωμή τόκων, δηλαδή συνολικά 56,4 δις ευρώ, που αποτελούν το 58% των δαπανών! Να σημειωθεί ότι δεν υπολογίζονται τα ποσά που διατίθενται για την επαναγορά ομολόγων, τις εγγυήσεις προς μη κρατικούς φορείς και τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου εταιριών. Αντίθετα, για το σύνολο των λεγόμενων πρωτογενών δαπανών (μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία, λειτουργικές δαπάνες, επιχορηγήσεις δήμων και άλλων φορέων) δαπανήθηκαν μόλις 34 δις ευρώ, όπως μπορείτε να δείτε και στην παρακάτω εικόνα (κλικ για μεγέθυνση):

Με λίγα λόγια, πάνω από το μισό (!) του κρατικού προϋπολογισμού δίνεται στις τράπεζες για την αποπληρωμή των χρεών, την ίδια στιγμή που οι μαθητές δεν έχουν βιβλία, τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα και εκατομμύρια ανθρώπων οδηγούνται στην ανεργία, τη φτώχεια και τη μετανάστευση. Το χειρότερο από όλα είναι πως η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την εξασφάλιση της «συνέπειας» απέναντι στους δανειστές. Όλα αυτά παραπέμπουν σε εξαθλιωμένη χώρα του τρίτου κόσμου, συμβαίνουν όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα…

2ος μύθος: «Μας δάνεισαν τα λεφτά τους και πρέπει να τα επιστρέψουμε»
Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Οι τράπεζες δεν μας δάνεισαν τα λεφτά τους. Μας δάνεισαν τα λεφτά των καταθετών τους, τα οποία μάλιστα πολλαπλασιάζονται χάρη στην τερατώδη αλχημεία του «κλασματικού αποθεματικού». Θα εξηγήσω μέσα σε λίγες γραμμές πως λειτουργεί αυτό το σύστημα, ενώ προτείνω σε όσους ενδιαφέρονται να αναζητήσουν και άλλες, πιο λεπτομερείς πηγές. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, οι τράπεζες δικαιούνται να δανείζουν τα χρήματα των καταθετών τους, κρατώντας στα θησαυροφυλάκιά τους μόνο ένα ποσοστό, το οποίο ονομάζεται αποθεματικό. Ανάλογα με τη νομοθεσία του κάθε κράτους, το αποθεματικό κυμαίνεται από 20% του αρχικού ποσού έως 10% ή και λιγότερο. Αυτά τα χρήματα «κρατιούνται στην άκρη» για την περίπτωση που κάποιοι καταθέτες ζητήσουν να κάνουν ανάληψη, ενώ το υπόλοιπο 80-90% του ποσού δανείζεται σε ιδιώτες, επιχειρήσεις, κράτη ολόκληρα.

Το αποκρουστικό στην όλη υπόθεση είναι πως με αυτόν τον τρόπο «παράγεται» καινούριο χρήμα, το οποίο χρησιμοποιείται ξανά από τις τράπεζες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Ένα παράδειγμα του πως λειτουργεί το σύστημα είναι το εξής: Ας υποθέσουμε πως κάποιος καταθέτει 100 ευρώ στην τράπεζα Α. Με δεδομένο ότι οι τράπεζες υποχρεούνται να κρατούν αποθεματικό 20%, η τράπεζά του θα κρατήσει 20 ευρώ στο ταμείο της και θα δανείσει τα 80 σε κάποιον άλλο. Ο δανειστής θα δώσει τα 80 κάπου αλλού, ώσπου στο τέλος θα καταλήξουν να κατατεθούν σε μια άλλη τράπεζα, ας πούμε στην Β (οι περιπτώσεις ανθρώπων που φυλάσσουν τα χρήματα στο σπίτι είναι πλέον ελάχιστες). Από τα 80 ευρώ που κατατέθηκαν, η τράπεζα θα κρατήσει τα 16 σαν αποθεματικό και θα δανείσει τα υπόλοιπα 64. Ομοίως, τα 64 ευρώ θα κατατεθούν στην τράπεζα Γ, από τα οποία θα κρατηθούν τα 12,80 και θα δανειστούν τα 51,20. Η διαδικασία φαίνεται στον παρακάτω πίνακα (κλικ για μεγέθυνση):

Παρατηρούμε ότι το ποσό της αρχικής κατάθεσης (100 ευρώ) είναι ίσο με το άθροισμα του ποσού της τελικής κατάθεσης (10,74 ευρώ) συν του συνόλου του αποθεματικού (89,26 ευρώ). Πέρα από αυτό όμως, στις διάφορες τράπεζες κατατέθηκαν συνολικά 457,05 ευρώ, από τα οποία τα 357,05 δανείστηκαν σε άλλους! Υπολογίζεται ότι με 20% κλασματικό αποθεματικό τα 100 ευρώ μετατρέπονται σε βάθος χρόνου σε 500, ενώ αν το κλασματικό αποθεματικό είναι 10%, τα 100 ευρώ γίνονται 1000… Καταλαβαίνετε λοιπόν τι είναι το ολοένα και αυξανόμενο χρέος των διαφόρων κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών ανά τον πλανήτη: αέρας κοπανιστός! Είναι τεχνητά ποσά που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, τα οποία χρησιμοποιούνται για την υποδούλωση όλων μας. Βρισκόμαστε μέσα σε μια αόρατη γαλέρα, τραβώντας διαρκώς κουπί για να ξεπληρώσουμε τα προσωπικά και κρατικά μας δάνεια. Όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε αυτό, τόσο ταχύτερα θα σπάσουμε τις αλυσίδες και θα βγούμε στο φως…