ελετε να κρινετε, να κατακρίνετε, να καυτηριάσετε ή απλά να σχολιάσετε τα κακώς κείμενα της θρησκείας και της πολιτικης;

ελετε να πειτε την άποψή σας;

-'Εχετε να μας προτείνετε μια πρωτότυπη είδηση;

Στείλτε ότι θέλετε να δημοσιεύσετε στο radiobacter@gmail.com

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Αχ Ελλάδα. (Længe leve Syddanmark!)

Ζήτω η Νότιος Δανία. / Long live South Denmark. (Τελικά δεν έκατσε ο στόχος του ΓΑΠ για μετατροπή της Ελλάδας σε Δανία του νότου).

Φαντάζομαι θυμάστε το σύνθημα (Όραμα; Παράκρουση; Παραίσθηση; Μελιτζανοσαλάτα;) του ΓΑΠ για μετατροπή της Ελλάδας σε Δανία του Νοτιά.

Ωραία χώρα η Δανία. Εγώ σαν μισός Σκανδιναβός εκ καταγωγής, δεν νιώθω σαν ξένος εκεί, ούτε στην Νορβηγία, ούτε στην Ισλανδία, ούτε καν στο Kalix στα Σουηδοφινλανδικά σύνορα ας πούμε. Σαφώς ανώτερο βιοτικό επίπεδο από το Χέλλας και σίγουρα πιο «χύμα» η νοοτροπία του μέσου Δανού, από τον μέσο ΓΗΓΕΝΗ Σουηδό, οπότε εγγύτερα στο διαγαλαξιακού μεγέθους καραχυμαδιό που είναι ο μέσος γηγενής Ελλαδίτης. (Όχι ο μέσος Κύπριος, για όνομα του Μεγάλου Σουβλακέα).

Ατυχώς όμως για τον ΓΑΠ, αλλά κυρίως για την δεινοπαθούσα πλειονότητα του Ελληνικού λαού τα τελευταία 2 ½ χρόνια, όχι Δανία δεν έγινε η Ελλάδα, αλλά πάει ολοταχώς για Ταϊλάνδη. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά σε λίγο θα κάνουν πεζοδρόμιο για πενταροδεκάρες από τους (για πόσο άραγε ακόμα) εύπορους τουρίστες.

- Γιατί τέκνον Κάρολε λες για πόσο καιρό ακόμα; Ξέβρεις κάτι και το κρύβεις;

Δεν ξέρω, εκτιμώ με αυτά που βλέπω. Βλέπω κάτι που δεν θα σας πει η θεία Όλγα, (η γνωστή θεία Όλγα) από το ψηφιακό χαζοκούτι.

Πριν προχωρήσω να πω τούτο:

Ο ΓΚοσμάκης ακούει για δισεκατομμύρια από δω, δισεκατομμύρια από κει και νομίζει ότι είναι ΣΤΡΑΓΑΛΙΑ. (που δεν είναι προφανώς).

Παράδειγμα:
Για να χαιρετήσεις με ένα "γεια σου" διάρκειας ενός δευτερολέπτου τα 7 δις των ανθρώπων, θα χρειαστείς 221,97 χρόνια. Όπερ έδει δείξαι.

Τι έχουμε λοιπόν:

1. Παγκόσμια κατάρρευση του καπιταλισμού – καζίνο της Wall Street από το 2008, που έπαιζε μπαρμπούτι με θηριώδη, χωρίς αντίκρισμα στον πραγματικό κόσμο ποσά, πολλές φορές μεγαλύτερα από το παγκόσμιο ΑΕΠ.
2. 7 δισεκατομμύρια νοματαίους που θέλουν να ζήσουν σαν κακομαθημένοι Τεξανοί, τρώγοντας κάθε μέρα κρέας και έχοντας 3 αυτοκίνητα με 5λιτρους κινητήρες έκαστος.
3. Πεπερασμένη ποσότητα ορυκτών καυσίμων από τα οποία δεν φαίνεται να υπάρχει αρκετά ισχυρή τάση απεξάρτησης της ανθρωπότητας. Το αυτό ισχύει για τα μέταλλα, τις σπάνιες γαίες, το πόσιμο νερό και τα τρόφιμα.
4. Η αλλαγή του κλίματος χειροτερεύει τα πράγματα για την παραγωγή τροφίμων. Η πιθανότητα να επηρεάζεται αυτή η αλλαγή από την καύση ορυκτών καυσίμων είναι ισχυρή.
5. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γουστάρουν την αλήθεια. Είναι βαρετή, ή δυσάρεστη, ή και τα δύο. Προτιμούν την τακτική της στρουθοκαμήλου. «Οι Μασόνοι δεν θέλουν να μην έχουμε αμαξάρες 5λιτρες!!!! Αργκρρρ!!! Την στιγμή που όλοι ξέρουν ότι ο ΘΕΟΣ δεν θα μας αφήσει χωρίς πετρέλαιο!!!» (Άλεξ Τζόουνς και άλλα βόδια γνωστοί και ως snake oil salesmen).
6. Οι BRICS (Brazil, China, India, Russia, South Africa), θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη Χαρούν Αλ USA. Η ΕΕ γηράσκει, δεν πηδά, και χάνει σε ανταγωνιστικότητα.

Όλα τα ανωτέρω μαζί, για μένα σημαίνουν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε βάθος χρόνου (Πιθανότατα ΝΑΤΟ εναντίον όλων) με έπαθλο τις εναπομείνασες πρώτες ύλες.

Μεσοπρόθεσμα, εξαφάνιση της μεσαίας τάξης παγκοσμίως τουλάχιστον με το σημερινό επίπεδο ζωής που έχει στην Δύση. Η νέα παγκόσμια «μεσαία» τάξη θα είναι σαν την μεσαία τάξη της Ινδίας που θεωρεί προνόμιο να οδηγεί ένα Tata nano.
Βλέπετε δεν θα υπάρχουν δανεικά για να στηρίξουν την κατανάλωση προϊόντων κατασκευασμένων από σκλάβους για κακομαθημένους τζουτζούκους και τα οποία οι σκλάβοι που τα φτιάχνουν ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ. Βλ. Άει φόουν 5,6,7,…ν, παπούτσια Nike κ.α.

(Κάνω τον ξύπνιο θολοκουλτουριάρη, αλλά τώρα φοράω παπούτσια Nike κατασκευασμένα στο Βιετνάμ. Δάσκαλε που δίδασκες…)

Και πάμε στα δικά μας βραχυπρόθεσμα:

Η θεία Όλγα, (η γνωστή θεία Όλγα στο ψηφιακό χαζοκούτι ), δείχνει να ξέρει πολλά, αλλά δεν ξέρει τούτο:

Η Ελλάδα θα ανακάμψει (αν ανακάμψει μέχρι το 2020), αφού ανακάμψουν οι Ισπανίες, οι Πορτογαλίες, οι Ιταλίες, οι Ιρλανδίες, τα Βέλγια και οι... ΗΠΑ.

Η Ελλάδα έχει χωθεί βαθύτερα στα σκατά από όλους διότι:

1) Είχε την πιο στρεβλή και με μεγαλύτερες αδυναμίες οικονομία (και κοινωνία).

2) Έχει «διασωθεί» ΗΔΗ 2 φορές και πάει για τρίτη.

Αν η ανεργία στην Ισπανία πέσει στο 5% και τα εισοδήματα των Ισπανών επανέλθουν στο 85% (π.χ.) του 2007, βλέπουμε και για τον ομφαλό (με μπαμπακάκια στον Θεσσαλικό κάμπο) του Σύμπαντος, το Χέλλας το ονομαστό.

Αυτά δυστυχώς.

Με αυτά μπορεί κανείς να συμφωνεί εξ ολοκλήρου, ή εν μέρει, ή ακόμα να πει «Άει πάγαινε από δε ρε ξυπνητζή του κώλου, λες μαλακίες, εγώ ξέρω ότι ο Αρτυόμσκα θα την σώσει στο τέλος την BE-NTE-EN-XA (BДHX) στο ΜΕΤΡΟ 2033».

Αλλά μην λησμονείτε τούτο:

Το τι πιστεύω, ή εκτιμώ, ή υπολογίζω εγώ, εσείς, ή το σύνολο των 7 δις ανθρώπων που κατοικούν αυτόν τον ασήμαντο γαλάζιο κόκκο άμμου σε αυτό το ασύλληπτα χαοτικά μεγάλο (πολύ-)σύμπαν, ουδεμία σημασία ή επίδραση έχει στην πορεία του Σύμπαντος. (Εκτός αν κάποτε γίνουμε πολιτισμός τύπου 3 κλικ)

Είμαστε πολύ μικροί. Ξεπεζέψτε.

ΥΓ.

Είπαν για το ιστολόγιο του Καρόλου Πoλσεμάνογλου  «Svennegreken»

«Εγώ όταν βγάζω το σακάκι, βγάζω πρώτα την φουστανέλα, γιατί είμαι άντρας που δεν ντρέπεται να το δείχνει. Τα τέτοια μου τα έχω λεύτερα να αερίζονται και δεν τα πλένω ποτέ».
Ευστράτιος Φανουρίου Βουχεσίδας, Εθνοπατήρ.

«God bless America and fuck everyone else with the Devil's dick».
Chuck Norris.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και τα Μνημόνια.

 Της ΖΕΖΑΣ ΖΗΚΟΥ
Η γνωστή τραγική κατάληξη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία οι δυνάμεις της Αντάντ μετά το 1918 επέβαλαν (μαζί με τους ταπεινωτικούς όρους των συνθηκών των Βερσαλλιών) στην ηττημένη Γερμανία, δίδαξε στην ανθρωπότητα πολλά πράγματα. Κυρίως, όμως, δίδαξε ότι η κοινωνία βιώνει την έξωθεν επιβολή όρων ως ταπείνωση και ότι η κοινωνική δυσφορία μπορεί να οδηγήσει σε τραγωδία, όταν στην ταπείνωση προστίθεται και αναποτελεσματικότητα, που οδηγεί σε εξαθλίωση (π.χ. από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στο οικονομικό κραχ του 1929).
Με το ιστορικό αυτό δίδαγμα, επομένως, άνετα μπορεί κανείς να κατανοήσει τη σημασία της οικονομικής τραγωδίας που επέφεραν στην πατρίδα μας τα Μνημόνια. Σε συνδυασμό με τη βαθιά ύφεση και ανεργία -την οποία ασφαλώς διευρύνει και επιτείνει- καθώς και την τιμωρητική διάθεση διαφόρων ανιστόρητων τεχνοκρατών ή πολιτικών παραγόντων εμπλεκομένων στην εφαρμογή του, ευεξήγητα βιώνεται ως τερατούργημα από την ελληνική κοινωνία.
Βεβαίως, ο αστικός (μου) πολιτισμός επιβάλλει να αποδεχθώ την τήρηση των δεσμεύσεων και την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων. Πράγματι, το περίφημο ρωμαϊκό «οι συμβάσεις είναι τηρητέες» ή «pacta sunt servanda», από το οποίο άντλησαν ο αστικός πολιτισμός και η αστική ηθική, δεν είναι μόνο ένας ηθικός κανόνας. Θεμελιώνοντας το αξιόπιστο των συναλλαγών και των πιστωτικών δραστηριοτήτων, δημιουργεί δανειοληπτική ικανότητα και γίνεται η βάση της ανάπτυξης. Αλλά τα Μνημόνια στερούνται στοιχείων του αστικού πολιτισμού· καθώς έχουν καταστρέψει τις σχέσεις της κοινωνίας μας με τον πυρήνα του αστικού πολιτισμού, την αξιοπιστία.
Ομως, οι Γερμανοί μπορούν να σταθούν μια στιγμή και να σκεφτούν τη δική τους ιστορία. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι θυμήθηκαν τις καταστροφικές συνέπειες των γερμανικών αποζημιώσεων μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ολόκληρο το δημόσιο χρέος των ναζί, που αντιστοιχούσε σε πάνω από το 600% του γερμανικού ΑΕΠ, παραγράφηκε. Το προϋπάρχον απλήρωτο χρέος από την περίοδο της Βαϊμάρης περιορίστηκε σε ένα κλάσμα του αρχικού ποσού. Οι διεκδικήσεις παλαιών χρεών διαχωρίστηκαν αυστηρά από τα ταμεία για τη γερμανική ανοικοδόμηση. Η Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία αποπλήρωσε τελικά το τελευταίο μέρος τους μόλις το 2010.
Η Γερμανία ασφαλώς ζούσε πολύ πάνω από τις δυνατότητές της τη ναζιστική περίοδο, ενώ λεηλάτησε και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ομως, οι Αμερικανοί όχι μόνο συμφώνησαν να παραγράψουν παλαιά χρέη, αλλά έδωσαν στους Γερμανούς εκατομμύρια δολάρια με το σχέδιο Μάρσαλ.
Η ίδια η Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία μετά το 1989 δεν καταδίκασε την πρώην Ανατολική Γερμανία σε λιτότητα για να διορθώσει τη σαθρή κομμουνιστική οικονομία της. Αντιθέτως, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ επέτρεψε στους Ανατολικογερμανούς να ανταλλάξουν τα σχεδόν άνευ αξίας ανατολικογερμανικά μάρκα με γερμανικά στην πληθωριστική ισοτιμία 1 προς 1 και στη συνέχεια διέθεσε το ισόποσο άνω του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ για την ανόρθωση της ανατολικής οικονομίας. Αν οι Σύμμαχοι και αργότερα η κυβέρνηση της ίδιας της Γερμανίας είχαν εφαρμόσει αυτό που κηρύσσουν τώρα οι Γερμανοί, η Γερμανία θα ήταν σήμερα πολύ φτωχότερη.
Η Γερμανία κερδίζει λίγα και η Ευρώπη πρόκειται να χάσει πολλά καταδικάζοντας εμάς τους Ελληνες στη φτώχεια ως τιμωρία για το αμαρτωλό παρελθόν μας. Η φράου Μέρκελ οφείλει, λοιπόν, να μιμηθεί το πνεύμα του μακροοικονομικού ελέους των Συμμάχων μετά το 1945 και τη δυτικογερμανική γενναιοδωρία προς τους Ανατολικογερμανούς εξαδέλφους τους μετά το 1989.
Η Ελλάδα δεν είναι ηττημένη σε κάποιο πόλεμο. Αλλά η μετατροπή της χώρας μας σε άτυπο προτεκτοράτο έχει γελοιοποιήσει κάθε ιδέα θεσμικής ισοτιμίας στην Ευρωζώνη. 
Η ταπείνωση... είναι η πιο υποτιμημένη δύναμη στην πολιτική. Οι άνθρωποι θα αφομοιώσουν τις δυσκολίες, την πείνα και τον πόνο. Ομως, τα πιο ανθρώπινα αισθήματα της αναζήτησης αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης δεν απορρέουν από συγκεκριμένες ιδεολογίες...
Τέλος, αξίζει να επισημανθεί πως η Γερμανία δεν φοβάται ότι θα ζητήσουμε πραγματικά Επανορθώσεις. Επειδή, εμείς πειθήνια δεν το κάνουμε... Εχει άδικο, λοιπόν, η προπαγάνδα της Γερμανίας, από την εποχή του Φαλμεράιερ, να μας παρουσιάζει σαν «εμποράκους Λεβαντίνους» που κάνουν «ντόρο» για να πάρουν δήθεν «κάτι»;
Σήμερα, και στο αμέσως προσεχές μέλλον, η μνήμη της γερμανικής συμπεριφοράς και ευθύνης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αναμοχλεύεται στο μυαλό κάθε νοήμονος ανθρώπου (άρα και του δικαστή) εξαιτίας της σύγχρονης μορφής ηγεμονίας που ασκεί η Γερμανία στην Ευρώπη. Το Διεθνές Δικαστήριο, με την καταδικαστική για την Ιταλία πρόσφατη απόφασή του, μάλλον όχι εσκεμμένα φαίνεται ν’ ανοίγει τον δρόμο για συνέχιση των δικαστικών ενεργειών των θυμάτων στις συγκεκριμένες υποθέσεις (αιχμαλωσία Ιταλών πολιτών, σφαγή στο Δίστομο).

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Δούλοι στη γαλέρα των τραπεζών

Πηγή: falsefaith
Έχω συχνά υποστηρίξει μέσα από τα άρθρα μου ότι σημερινή συγκυρία αποτελεί συστημική κρίση του καπιταλισμού, καθώς έχει τις ρίζες της σε μια δομική ανωμαλία του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος. Δυστυχώς, ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει επηρεαστεί από την προπαγάνδα των ισχυρών και κυνηγά φαντάσματα αναζητώντας υπεύθυνους για την κρίση, παραβλέποντας τον ουσιαστικότερο υπαίτιο: τις τράπεζες. Στο σημερινό κείμενο θα προσπαθήσω να παρουσιάσω όσο το δυνατόν αντικειμενικότερα την κατάσταση, με απλά λόγια και χειροπιαστά στοιχεία. Για λόγους ευκολίας χωρίζω το άρθρο στη μέση, απαντώντας σε δυο δημοφιλείς μύθους που διαδίδουν μεθοδικά τα παπαγαλάκια της οικονομικής ελίτ.

1ος μύθος: «Ξοδεύουμε πολλά σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές»
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου οικονομικών, κατά το οκτάμηνο Ιανουάριος – Αύγουστος 2011 οι συνολικές κρατικές δαπάνες ανέρχονταν στα 97 δις ευρώ. Από αυτά, 43,7 δις χρησιμοποιήθηκαν για την πληρωμή χρεολυσίων και 12,7 δις για την πληρωμή τόκων, δηλαδή συνολικά 56,4 δις ευρώ, που αποτελούν το 58% των δαπανών! Να σημειωθεί ότι δεν υπολογίζονται τα ποσά που διατίθενται για την επαναγορά ομολόγων, τις εγγυήσεις προς μη κρατικούς φορείς και τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου εταιριών. Αντίθετα, για το σύνολο των λεγόμενων πρωτογενών δαπανών (μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία, λειτουργικές δαπάνες, επιχορηγήσεις δήμων και άλλων φορέων) δαπανήθηκαν μόλις 34 δις ευρώ, όπως μπορείτε να δείτε και στην παρακάτω εικόνα (κλικ για μεγέθυνση):

Με λίγα λόγια, πάνω από το μισό (!) του κρατικού προϋπολογισμού δίνεται στις τράπεζες για την αποπληρωμή των χρεών, την ίδια στιγμή που οι μαθητές δεν έχουν βιβλία, τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα και εκατομμύρια ανθρώπων οδηγούνται στην ανεργία, τη φτώχεια και τη μετανάστευση. Το χειρότερο από όλα είναι πως η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την εξασφάλιση της «συνέπειας» απέναντι στους δανειστές. Όλα αυτά παραπέμπουν σε εξαθλιωμένη χώρα του τρίτου κόσμου, συμβαίνουν όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα…

2ος μύθος: «Μας δάνεισαν τα λεφτά τους και πρέπει να τα επιστρέψουμε»
Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Οι τράπεζες δεν μας δάνεισαν τα λεφτά τους. Μας δάνεισαν τα λεφτά των καταθετών τους, τα οποία μάλιστα πολλαπλασιάζονται χάρη στην τερατώδη αλχημεία του «κλασματικού αποθεματικού». Θα εξηγήσω μέσα σε λίγες γραμμές πως λειτουργεί αυτό το σύστημα, ενώ προτείνω σε όσους ενδιαφέρονται να αναζητήσουν και άλλες, πιο λεπτομερείς πηγές. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, οι τράπεζες δικαιούνται να δανείζουν τα χρήματα των καταθετών τους, κρατώντας στα θησαυροφυλάκιά τους μόνο ένα ποσοστό, το οποίο ονομάζεται αποθεματικό. Ανάλογα με τη νομοθεσία του κάθε κράτους, το αποθεματικό κυμαίνεται από 20% του αρχικού ποσού έως 10% ή και λιγότερο. Αυτά τα χρήματα «κρατιούνται στην άκρη» για την περίπτωση που κάποιοι καταθέτες ζητήσουν να κάνουν ανάληψη, ενώ το υπόλοιπο 80-90% του ποσού δανείζεται σε ιδιώτες, επιχειρήσεις, κράτη ολόκληρα.

Το αποκρουστικό στην όλη υπόθεση είναι πως με αυτόν τον τρόπο «παράγεται» καινούριο χρήμα, το οποίο χρησιμοποιείται ξανά από τις τράπεζες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο. Ένα παράδειγμα του πως λειτουργεί το σύστημα είναι το εξής: Ας υποθέσουμε πως κάποιος καταθέτει 100 ευρώ στην τράπεζα Α. Με δεδομένο ότι οι τράπεζες υποχρεούνται να κρατούν αποθεματικό 20%, η τράπεζά του θα κρατήσει 20 ευρώ στο ταμείο της και θα δανείσει τα 80 σε κάποιον άλλο. Ο δανειστής θα δώσει τα 80 κάπου αλλού, ώσπου στο τέλος θα καταλήξουν να κατατεθούν σε μια άλλη τράπεζα, ας πούμε στην Β (οι περιπτώσεις ανθρώπων που φυλάσσουν τα χρήματα στο σπίτι είναι πλέον ελάχιστες). Από τα 80 ευρώ που κατατέθηκαν, η τράπεζα θα κρατήσει τα 16 σαν αποθεματικό και θα δανείσει τα υπόλοιπα 64. Ομοίως, τα 64 ευρώ θα κατατεθούν στην τράπεζα Γ, από τα οποία θα κρατηθούν τα 12,80 και θα δανειστούν τα 51,20. Η διαδικασία φαίνεται στον παρακάτω πίνακα (κλικ για μεγέθυνση):

Παρατηρούμε ότι το ποσό της αρχικής κατάθεσης (100 ευρώ) είναι ίσο με το άθροισμα του ποσού της τελικής κατάθεσης (10,74 ευρώ) συν του συνόλου του αποθεματικού (89,26 ευρώ). Πέρα από αυτό όμως, στις διάφορες τράπεζες κατατέθηκαν συνολικά 457,05 ευρώ, από τα οποία τα 357,05 δανείστηκαν σε άλλους! Υπολογίζεται ότι με 20% κλασματικό αποθεματικό τα 100 ευρώ μετατρέπονται σε βάθος χρόνου σε 500, ενώ αν το κλασματικό αποθεματικό είναι 10%, τα 100 ευρώ γίνονται 1000… Καταλαβαίνετε λοιπόν τι είναι το ολοένα και αυξανόμενο χρέος των διαφόρων κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών ανά τον πλανήτη: αέρας κοπανιστός! Είναι τεχνητά ποσά που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, τα οποία χρησιμοποιούνται για την υποδούλωση όλων μας. Βρισκόμαστε μέσα σε μια αόρατη γαλέρα, τραβώντας διαρκώς κουπί για να ξεπληρώσουμε τα προσωπικά και κρατικά μας δάνεια. Όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε αυτό, τόσο ταχύτερα θα σπάσουμε τις αλυσίδες και θα βγούμε στο φως…

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Thor VS Jesus: Σημειώσατε ένα

ΦΙΣΙΝΓ φρομ:   genithitw vlasfimia 

Τhor VS Jesus: Σημειώσατε ένα 

Ο Ιησούς ήρθε να μας σώσει από την αμαρτία, αλλά μπορεί καποιος να δεί παρα πολλούς αμαρτωλούς...

 Ο Θωρ μας προστατεύει από τους γίγαντες των πάγων και όντως ...  φαίνεται να δουλέυει!!!